Το Ξέφωτο
Ὅταν η καυτή πένα ἑνός ἀσυμβίβαστου ἀρθρογράφου παραπατάει στο illustration χαρτί και το ἀδάμαστο πάθος του τιθασεύεται ἀπό το ἀνάλαφρο lifestyle, ἀπαιτεῖται συνειδησιακός ἐπαναπροσδιορισμός. Οἱ ἀξίες και οἱ πεποιθήσεις του στέκουν ἀταλάντευτες ὅπως και τα ἐνοίκια του διαμερίσματός που παραμένουν ἀπλήρωτα τους τελευταίους μῆνες… ''Μπορῶ να εἶμαι Ἐγὼ ἤ μπορῶ ὅτι ὑπαγορεύουν Ἐκεῖνοι;'' Δύσκολα ἐρωτήματα που στοιχειώνουν τη σκέψη του καθώς καλεῖται να ἀπαντήσει σε μία προαγωγή-πρόκληση. Η ἀνάληψη της διεύθυνσης ἀξιολόγησης κειμένων ἀφήνει βαρύ το ἀποτύπωμά της, ἀφοῦ προσδιορίζει το ἰδικό βάρος του διευθυντή... Η ἀραχνοΰφαντη κλωστή της συνείδησης θα ἀντέξει το δυσθεώρητο βάρος του διλλήματος; Η μόνη λυτρωτική διέξοδος το παιδικό του καταφύγιο, το Ξέφωτο . Μ ετρῶ τα βήματά μου στό λιθόστρωτο σοκάκι, καθώς κοντοζυγώνω τη φιλόξενη ταβέρνα του μπάρμπα-Γιάννη . Το πρόσωπο χωμένο στό βρεγμένο παλτό κι οἱ γιακάδες σηκωμένοι ἀπ...