Υπόλογες σκέψεις & ακηδεμόνευτες ερμηνείες
Τα ζάρια της εἱμαρμένης γλιστρούν στη μπαρπουτιέρα της ζωῆς… Κάθε παίκτης ὑπόλογος γιά τίς κινήσεις του… Οἱ ἑρμηνεῖες τους όμως πολλές κι ἀκηδεμόνευτες… Ἔτσι καί οἱ δικές μου… Ἀνεμοδαρμένες στούς ἀέρηδες ἀλλότριων ἐπιθυμιών ἀλλά ἐπιζήσασες ναυαγοί στά πέλαγα της συνείδησης … Μοναδικό σωσίβιο ο αὐτοσεβασμός … Δέν ξέρω που θα με βγάλει η ρότα μου, ξέρω μόνο τί θέλω… Θέλω νά σκέφτομαι γιατί θέλω νά ὑπάρχω … Ἐσύ θες να ὑπάρχεις;.. ''...Πάντα γοητευόμουν ἀπ’τα ολιγόλεξα στιχάκια πού συμπυκνώνουν ἀριστουργηματικά το νόημά τους, κι έτσι έδωσα στους στοχασμούς μου τη μορφή γνωμικών. Χρησιμοποιήθηκαν μάλιστα ὡς τίτλοι κεφαλαίων για να ἀποτελέσουν μαζί με τις ἑρμηνεῖες τους τα ψηφιδωτά αὐτῆς της συγγραφικῆς ψηφίδας. Ὡστόσο ἀρκετοί στέκονται ἐπιφυλακτικά σέ κωδικοποιημένα ἠθικοπλαστικά καί νομοτελειακά κρυπτόλεξα. Ὅσο κι ἄν τα γνωμικά θεωροῦνται ἀπόσταγμα ἑμπειρικής γνώσης, ἡ γενίκευση καί ἡ ἀπολυτότητα ἐλλοχεύουν κινδύνους μον...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου