Ο ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ

     Εἶναι φυσική ἀνάγκη του ἀνθρώπου νά αἰσθάνεται μέλος μιᾶς κοινωνίας , ἔχοντας παράλληλα  ἐπίγνωση της μοναδικότητας του. Ἡ οἰκειοθελής, καί ἀπό κοινοῦ,  παραχώρηση της  ἐξουσίας σέ κάποια μέλη της, ἐπιβάλλεται νά διέπεται ἀπό συγκεκριμένους κανόνες. Ἡ καταπάτηση αὐτῶν των κανόνων ἀπό τους διαχειριστές της ἐξουσίας,  θά πρέπει νά ἐπιφέρει  ἄμεση ἀντίδραση καί ἀνατροπή τους.

Δυστυχῶς ὅμως ἡ  Ἑλληνική κοινωνία δέν κράτησε αὐτά τα ἀντίβαρα.Παρέδωσε, ἄνευ ὀρῶν,  την πολιτική της συνείδηση σέ ἀνάξιους καί ἀνεπάγγελτους πολιτικούς. Ἔμαθε νά πέφτει χαμηλά, κάτω ἀπ' τή σόλα των παπουτσιῶν τους κι ὄχι πάνω στόν κάλο τους.

           Ἀνέχεται τήν πολιτική καί οἰκονομική χρεοκοπία μέ ἀδιανόητη δουλικότητα καί καρτερία. Χειροκροτᾶ τίς ζεϊμπεκιές των κηφήνων πολιτικάντηδων, πετώντας μαζί μέ τά γαρύφαλα καί τήν δική  της ἀξιοπρέπεια! Σέ μία κουρελιασμένη μεταπολίτευση ψάχνει ἀπεγνωσμένα δημοκρατικά μπαλώματα γιά νά καλύψει το φασιστικό πέπλο της.

          Εἴμαστε πιά μιά πολυφυλετική κοινωνία μέ εἰσαγόμενα ἤθη, χωρίς φυσιογνωμία, χωρίς στόχο καί ἀυτοεκτίμηση, πού καταναλώνει ἀναντίρρητα ὅτι της σερβίρουν. Ὅλοι ἐκεῖνοι πού ἀποκαλοῦν πολιτική σταθερότητα τόν πολιτικό ἀφανισμό μιᾶς ἄνευρης κι ἀσπόνδυλης κοινωνίας, καταφέραν νά σύρουν τήν ἐγκλωβισμένη σκέψη πίσω ἀπ' τή λέξη «Πόσα» ,κάθε φόρα πού ὁ ἁμαξάς χτυπάει το καμουτσίκι του. Το μόνο πού νοιάζει το ὑποζύγιο δηλαδή εἶναι “Πόσο” θά πονέσει.    

         Ἕνας ἐλεύθερος ἄνθρωπος, μιά ἐλεύθερη συνείδηση, ἕνας ΠΟΛΙΤΗΣ, δέν ρωτάει “Πόσο”, ρωτάει “Γιατί”! Εἶναι ἑπομένως εὐθύνη των ἄλλων ἡ δική μας ἐξαθλίωση; Ἀπό μας δέν ἐξαρτᾶται ποιά λέξη θά προφέρουμε πρώτη στόν ἁμαξά; Ἀπό μας δέν ἐξαρτᾶται ἄν θά δεχτοῦμε παρωπίδες;

       Ἡ συνεχής παραχώρηση της διακυβέρνησης σέ ἀνθρώπους πού κακοδιαχειρίστηκαν τή ζωῆς μας δέν ἐκφράζει κοινωνική ὡριμότητα, ἀλλά κοινωνική κατάντια! Ὁ πολίτης δέν ἐπαιτεῖ, ἀπαιτεῖ!

      Ἡ ἐλεύθερη συνείδηση καί ἡ δυναμική συμμετοχή στά κοινά εἶναι τά βασικά χαρακτηριστικά πού συνθέτουν τή φυσιογνωμία ἑνός Πολίτη. Ὑπάρχουν ὅμως αὐτές οἱ προϋπο-θέσεις σήμερα γιά νά χαρακτηριστεῖ κοινωνία Πολιτῶν ἡ Ἑλληνική κοινωνία ἤ βιώνουμε την ἐπιτομή μιᾶς  φασίζουσας Δημοκρατίας;...

        Ἡ ἀντίσταση εἶναι ἡ ἄμεση φυσική ἀντίδραση ἀπέναντι σέ κάθε ἐπιβουλή. Εἶναι ἡ πρώτη κίνηση του ἀτόμου-Πολίτη  γιά νά βρεῖ τή χαμένη του ἰσορροπία στό κοινωνικό γίγνεσθαι . Ἀπαιτεῖται ἑπομένως πολιτικό σθένος καί κοινωνική ὡριμότητα γιά νά ἀπομακρυνθεῖ ἡ πολιτικάντικη πανούκλα. Ἀπαιτοῦνται δηλαδή Πολίτες καί ὄχι  λοβοτομημένες Ἀτομικότητες!